De vriend

Ontkenning van alles.
Slechts een glimlach achterom. 
Zuinig in woorden en delen van wat echt belangrijk is.  Met soms walging van het zicht. 

Na verschillende pogingen met koestering, 
bracht het ijs niet te doen smelten. 
Tot het noodslot ons trachte te beïnvloeden.  
Het licht uit was en het zinvols weg.  
Kwam zij. De laatste waaraan ik dacht. 

Zonder gene, zelfs met arogantie. Staande met vertrouwen. Kieskeurig in wat zij wil. 
Aanwijzend in wat ik moest doen. Steeds achter lopend. Tot ergernis toe. 

Ik kan niet meer zonder. Verassend hoe zij is. Laat mij lachen keer op keer. Sturend naar een nieuwe wereld. Mijn alles, mijn vriend.